Już w przyszłym miesiącu w Muzeum Narodowym w Krakowie kończy się wystawa „Z drugiej strony rzeczy-  Polski Design po roku 1989”, o której wspominałam w poprzednim wpisie. Niewiele czasu zostało, więc należy się pospieszyć! Bardzo zachęcam żeby wykroić w  swoim napiętym harmonogramie kilka godzin i udać się do muzeum. Jest to polski design w pigułce- na wystawie znajdują się zarówno najważniejsze, charakteryczne dzieła polskich twórców i jak mniej popularne, produkowane w limitowanych edycjach przedmioty. Celem wystawy jest, by za pomocą codziennych przedmiotów pokazać zmiany zachodzące w Polsce po roku 1989 oraz opowiedzieć związane z nimi historie. Ekspozycja pozwlala sobie uzmysłowić, że pod słowem design kryje się szeroki wachlarz rzeczy  oraz doświadczyć, jak dużą rolę design odgrywa w naszym życiu - a często nie jesteśmy tego świadomi. Wystawa podzielona jest na kilka kategorii: potrzeby rynku, tożsamość, wartości społeczne, warsztat. W ramach tych dziedzin zebrane zostały m.in. tkaniny, książki, meble, oświetlenie, ceramika, zabawki-  dobór eksponatów jest naprawdę szeroki i nieoczywisty. Przy każdym eksponacie, oprócz podstawowych informacji z nim związanych, znajdują się ciekawostki dotyczące danej dziedziny, okresu czy materiału. Dopełnieniem całości są  zaprezentowane  przy eksponatach szkice i to właśnie one urzekły mnie najbardziej. Szkice są zapiskami myśli- można na nich obejrzeć jak zmieniał się projekt, jakie były początkowe założenia. Ich oglądanie pozwala w pewnym stopniu poznać projektanta, zajrzeć w głąb jego umysłu i dowiedzieć się jak przebiegał proces projektowy.  I tak też jest w przypadku prezentowanych rysunków- stanowią  cenne uzupełnienie informacji o eksponowanym dziele.

Dlaczego zdecydowałam się poświęcic wpis konczącej się wystawie? Ponieważ to bardzo wartościowa wystawa! To swego rodzaju elementarz polskiego designu, z którym warto się zaznajomić.  To  wspaniała okazja, aby w jednym miejscu obejrzeć wyróżniające się produkty oraz bliżej poznać proces projektowy i idee, które przyświecały twórcom. Warto podkreślić, że wystawa udowadnia, że mamy znakomitych twórców i całkiem pokaźny dorobek w dziedzinie designu.  
 
Poniżej kilka zdjęć z wystawy. Jest to niewielki ułamek wszystkich  wspaniałości czekających na Was w muzeum. Opisy zostały wykonane na podstawie informacji zebranych przy wystawianych eksponatach, ale zdecydowanie warto wybrać się osobiście i dowiedzieć się znacznie więcej. Jeśli nie macie takiej możliwości, mam nadzieję, że poniższe zdjęcia choć trochę przybliżą całą wystawę i przynajmniej odrobinę wzbogacą Waszą wiedzę z zakresu polskiego designu. Oglądajcie i podziwiajcie!

Il. 1. Krzesło Spręzyna proj. Tomasz Augustyniak, 1992r; było częścią projektu dyplomowego

Il. 2. Krzesło audytoryjne Vision, proj. Stanisław Charaziak, 1998r; pochłaniające dżwięki i poprawiające akustykę sal

Il.3. Tkanina żakardowa ŻXV, proj. Krystyna Nadratowska- Górska, 2000r, wspólczesna tkanina naścienna wykonana na krosnahc ręcznych

Il.4. Leżanka Mono, proj. Tomasz Augustyniak 2003r; mebel wzorowany na meblu z domu rodzinnego

Il.5. Kieliszki łatka, proj. Sebastian Pietkiewicz, 2015r.; dekoracyjne łatki nanoszone są w miejscu skaz na krysztale

Il.6. Fotel Teddy Bear, proj. Wierszyłowski i Projektanci, 2012r, fotel inspirowany historycznymi fotelami uszakami

Il.7. Zestaw mebli dla dzieci Animaletti, proj. Joanna Krokosz, 2016r; proste meblozabawki nawiązujące formą do „Sarenki” z 1942r.

Il.8. Talerz Kristal, proj. Agnieszka Bar, Agnieszka Kajper, Karina Marusińska, 2009r; wyprodukowany w limitowanej serii 8 sztuk

Il.9. Drewniane Bączki, proj. Smaga Projektanci, 2011r, wzory zaczerpnięte z kultury ludowej

Il.10. Zabawka Żaba, proj. Małgorzata Małolepszy, Wojciech Małolepszy, 1987r; wznowione w produkcji w 2015r.

Il.11. Dywan Pasanka, proj. Joanna Rusin, 2005r; wykonany autorską techniką rękodzielniczą

Il.12. Dom dla lalek, proj. Farida Dubiel, Krzysztof Dubiel, 2011r.

Il.13. Figurki Sagi, proj. Paweł Jasiewicz, 2015r.  

Il.14. Dywan Mohohej! Proj. Magdalena Lubińska, Michał Kopaniszyn, 2005r; produkowany z australijskiej wełny, początkowo wycinany laserowo, obecnie za pomocą wykrojników

Il.15. Naczynia szyte na miarę, proj. Joanna Kasperkiewicz-Krysa, 2016r; do produkcji używana jest drewniana forma z grafitową tkaniną

Il.16. Wózek Nano- handel, proj. Paulina Ryń, Jacek Ryń, Robert Mrowiec, 2015r; projet miał ucywilizować sprzedaż warzyw i owoców przez dorabiających sobie do emerytury działkowców

I kilka przykładów wspomnianych szkiców: